De Paramilitairen

Toen het FARC en het ELN opgericht werden, wilden de grootlandbezitters zich beschermen. Om tegen het FARC en het ELN te vechten konden ze het staatsleger niet gebruiken. “Het leger kan haar eigen burgers niet onderdrukken, dat is niet de bedoeling, het leger moet de burgers beschermen,” aldus meneer Marchand, “dus hebben de grootgrondbezitters gedacht: laten we een informeel legertje van paramilitairen oprichten om het FARC en het ELN te bestrijden.”

Toen de VS zich ging bemoeien in Colombia en omdat ze de drugshandel, waarmee het FARC geld verdiende, wilden terugdringen, steunden zij de paramilitairen. De VS wilden namelijk niet de schuld van de oorlog krijgen. Ze gaven hen geld voor wapens.

De paramilitairen kwamen ze recht tegenover het FARC te staan. Toch deden de paramilitairen niet wat ze eigenlijk moesten doen. Het doel was dat ze de landeigenaren zouden beschermen maar ze plunderden dorpen om bewoners angst in te boezemen, ze vermoorden vele mensen die links waren en gijzelden kinderen. Hierdoor vatte de strijd tussen de guerrilla groeperingen en de paramilitairen vlam. Het is niet duidelijk wie van de drie belangrijkste groeperingen de meeste mensenrechten heeft geschonden. “De cijfers lopen sterk uiteen”, volgens meneer Marchand.

In 1989 werd het inzetten van gewapende burgers in legeroperaties verboden. Toch werden er geen mensen gestraft voor dit. Daarom gingen de landeigenaren gewoon door met het gebruiken van burgers in aanslagen en bleven de paramilitairen groeien. De vuile klusjes van het leger werden ook vaak gedaan door de paramilitairen.